voorwoord
ISO (Internationale Organisatie voor Standaardisatie) is de mondiale federatie van nationale normalisatie-instellingen (ISO-lidorganisaties). De ontwikkeling van internationale normen wordt doorgaans uitgevoerd via technische ISO-commissies. Elke ledengroep die geïnteresseerd is in een onderwerp waarover een technische commissie is opgericht, heeft het recht om in de commissie vertegenwoordigd te zijn. Internationale, gouvernementele en niet-gouvernementele organisaties die samenwerken met ISO zijn ook bij dit werk betrokken. ISO werkt nauw samen met de Internationale Elektrotechnische Commissie (IEC) over alle kwesties van elektrische standaardisatie.

Deel 1 van de ISO/IEC-richtlijn beschrijft de procedures die zijn gebruikt om dit document te ontwikkelen en voor verder onderhoud. In het bijzonder, let op de verschillende goedkeuringsnormen die vereist zijn voor verschillende soorten ISO-documenten. Dit document is opgesteld in overeenstemming met de redactieregels in Deel 2 van de ISO/IEC-richtlijn (zie iso.org/directives).

Houd er rekening mee dat sommige elementen van dit document onderwerp kunnen zijn van octrooirechten. ISO is niet verantwoordelijk voor het identificeren van dergelijke patenten. Details van alle patentrechten die tijdens het documentatieontwikkelingsproces worden geïdentificeerd, worden opgenomen in de introductie en/of lijst van ontvangen ISO-patentclaims (zie iso.org/patents).

Alle handelsnamen die in dit document worden gebruikt, zijn informatie die wordt verstrekt voor het gemak van de gebruiker en vormen geen goedkeuring.

Voor een uitleg van ISO-specifieke termen en uitdrukkingen met betrekking tot conformiteitsbeoordeling, evenals informatie over de ISO-naleving van de WTO-beginselen op het gebied van technische handelsbelemmeringen (TBT), zie de volgende URL: Voorwoord – Aanvullende informatie

De commissie die verantwoordelijk is voor dit document is ISO/TC 256, Pigmenten, Kleurstoffen en verhogingen.

ISO 18473 bestaat uit de volgende onderdelen onder het algemene kopje Functionele pigmenten en toeslagen voor speciale toepassingen:

— Deel 1: Nanometer calciumcarbonaat voor afdichtingstoepassingen

— Deel 2: Titaandioxide op nanoschaal voor toepassingen met zonnebrandcrème

ISO 18473-1-2015 Functionele pigmenten en vulstoffen voor speciale doeleinden – Deel 1: calciumcarbonaat van nanoformaat voor afdichtingstoepassingen

voorstellen
Afdichtmiddelen worden veel gebruikt om lucht te voorkomen, gas- of vloeistofinfiltratie in veel industrieën, inclusief constructie, auto's en elektronica. Verhogingen zijn een belangrijk onderdeel van afdichtingsformuleringen die de kosten verlagen en de reologische en mechanische eigenschappen verbeteren. Het gehalte aan ophogingsmiddel varieert sterk en kan oplopen tot wel 50% (massafractie). Een veelgebruikt additief in afdichtingsmiddelen is calciumcarbonaat (CaCO 3) omdat het gemakkelijk verkrijgbaar is in verschillende maten en kan worden gebruikt als reologische modificator, Versterker, en zonnebrandcrème. Commercieel calciumcarbonaat kan worden onderverdeeld in zwaar calciumcarbonaat (GCC) en neergeslagen calciumcarbonaat (PCC), met drie kristalstructuren van calciet, aragoniet en sferoïde aragoniet. Het bestaat in verschillende vormen, zoals kubisch, bolvormig, spindel, vezelig en naaldvormig. Calciumcarbonaat met calcietkristalstructuur en kubieke of bolvormige vorm wordt het meest gebruikt in afdichtingstoepassingen.

Calciumcarbonaat op nanoschaal (NCC) biedt verbeterde prestaties en extra functies voor een verscheidenheid aan afdichtingsmiddelen, inclusief thixotropie, vlamvertragend, en verbeterde duurzaamheid en recycleerbaarheid, en is een belangrijk ingrediënt geworden in afdichtingsformuleringen. Calciumcarbonaat op nanoschaal in poedervorm is nu eenvoudig te vervaardigen, voornamelijk via de neerslagroute om de grootte en vorm te controleren. Het belang van oppervlaktebehandeling voor het gebruik van NCC in afdichtingsmiddelen kan niet genoeg worden benadrukt. Natuurlijk calciumcarbonaat 3 is hydrofiel. Als gevolg, het heeft de neiging te klonteren in organische polymeren en weekmakers. NCCS, in het bijzonder, hebben de neiging gemakkelijker te aggregeren vanwege hun kleine formaat en grote oppervlakte. NCCS hebben een oppervlaktebehandeling ondergaan om ze hydrofobic te maken en hun verspreiding in hydrofobe systemen te verbeteren. De oppervlaktebehandeling verbetert ook de compatibiliteit van de polymeermatrix, waardoor de grensvlakadhesie tussen het toevoegingsmiddel en het polymeer wordt verbeterd.

Er werd gevonden dat de deeltjesgrootte, specifiek oppervlak, massafractie, morfologie, PH waarde, magnesiumgehalte, olie-absorptiewaarde, het watergehalte en andere kenmerken van het meegeleverde calciumcarbonaat op nanoschaal beïnvloedden de prestaties van de kit gemengd met deze materialen. Nanodeeltjes. De kenmerken van NCCS die gedetailleerd moeten worden beschreven met betrekking tot de prestaties van afdichtingsmiddelen komen voort uit de volgende feiten. Eerst, overeenkomsten tussen klanten en leveranciers bestrijken niet altijd alle materiaaleigenschappen die de prestaties en/of bewerkbaarheid van de kit beïnvloeden, of ze worden door klanten en leveranciers anders geïnterpreteerd. Seconde, nanomaterialen zijn relatief nieuw. Materiaaleigenschappen kunnen afhangen van de techniek die wordt gebruikt om ze te meten. Dus,

Dit deel van ISO 18473 vermeldt de eigenschappen, metingen en kenmerken van calciumcarbonaat op nanoschaal en is bedoeld om de acceptatie en toepassing ervan in afdichtingsmiddelen te vergemakkelijken.

1 Toepassingsgebied
Dit deel van ISO 18473 specificeert de vereisten en bijbehorende testmethoden voor poedervormig calciumcarbonaat van nanogrootte voor oppervlaktebehandelingen die worden gebruikt in afdichtingstoepassingen.

2 Normatieve referentiebestanden
In dit document wordt gewoonlijk naar alle of een deel van de volgende documenten verwezen en deze zijn vereist voor de toepassing van dit document. Voor gedateerde referenties, Versies met alleen citatie zijn van toepassing. Voor ongedateerde citaten, een nieuwe versie van het document waarnaar wordt verwezen (inclusief eventuele wijzigingen) is van toepassing.

ISO 787-2, Algemene testmethoden voor pigmenten en toeslagen-Deel 2: Bepaling van vluchtige stoffen bij 105 °C

ISO 787-5, Algemene testmethoden voor pigmenten en incrementen – Deel 5: Bepaling van olieabsorptiewaarden

ISO 787-9, Algemene testmethoden voor pigmenten en toeslagen-Deel 9: Bepaling van de pH-waarde van waterige suspensies

ISO 3262-1, coatingverhogingen — Specificatie en testmethoden — Deel 1: Inleiding en algemene testmethoden

ISO 3262-6, verfverhogingen-specificatie en testmethoden-Deel 6: Neergeslagen calciumcarbonaat

– ISO 9277, Bepaling van het specifieke oppervlak van vaste stoffen door gasadsorptie – BET-methode

ISO 15528, Verven, vernissen en grondstoffen voor verven en vernissen – Bemonstering

ISO 18473-1-2015 Functionele pigmenten en vulstoffen voor speciale doeleinden – Deel 1: calciumcarbonaat van nanoformaat voor afdichtingstoepassingen

3 Termen en definities
Voor de doeleinden van dit deel van ISO 18473, de volgende termen en definities zijn van toepassing.

3.1 Nanoschaal

Maten variëren van ongeveer 1 nm naar 100 nm

Invoernotitie 1: Kenmerken die niet vanuit een groter formaat worden geëxtrapoleerd, zijn dat meestal wel (maar niet gelimiteerd tot) weergegeven binnen dit groottebereik. Voor dergelijke attributen, de maximale grootte wordt als bij benadering beschouwd.

Invoernotitie 2: De ondergrens in deze definitie (ongeveer 1 nm) werd geïntroduceerd om de aanduiding van individuele en kleine atomaire groepen als nanoobjecten of nanogestructureerde elementen te vermijden, Dit kan betekenen dat er geen ondergrens bestaat.

3.2 Calciumcarbonaat neerslaan

Een synthetisch calciumcarbonaat samengesteld uit driehoekige kristallen (bijv., calciet) of diamantvormige biconische kristallen (bijv., aragoniet)

Alleen het standaardinformatiegedeelte is openbaar. Om de volledige inhoud te zien, u moet de standaard via de officiële kanalen aanschaffen.