Een voorwoord
ISO (Internationale Organisatie voor Standaardisatie) is een mondiale alliantie van nationale normalisatie-instellingen (ISO-lidorganisaties). De ontwikkeling van internationale normen wordt doorgaans uitgevoerd via technische ISO-commissies. Elke aangesloten instelling die geïnteresseerd is in een onderwerp waarover een technische commissie is opgericht, heeft het recht om in de commissie vertegenwoordigd te zijn. Gouvernementele en niet-gouvernementele internationale organisaties die contact onderhouden met standaardisatieorganisaties zijn ook bij dit werk betrokken. ISO werkt nauw samen met de Internationale Elektrotechnische Commissie (IEC) over alle kwesties van elektrische standaardisatie.

Ontwerpen van internationale normen die door de Technische Commissie zijn aangenomen, zullen ter stemming onder de aangesloten organen worden verspreid. Publicatie als internationale standaard vereist goedkeuring van ten minste 75% van aangesloten instellingen.

The international standard ISO11503 was developed by Technical Committee ISO/TC 35, Verven en vernissen, Subcommissie SC 9, Algemene testmethoden voor verven en vernissen.

Annex A is an integral part of this international standard.

ISO 11503-1995 “Bepaling van de temperatuurbestendigheid van verven en vernissen (intermitterende condensatiemethode)”

Invoering
There is rarely a direct relationship between the resistance of organic coatings to the action of humidity and the ability to deteriorate in other environments. This is because the impact of each of the several factors that influence the progression of deterioration varies considerably depending on the conditions encountered. Daarom, the results obtained in this test should not be taken as a direct guide to testing the tolerance of coatings in all environments where these coatings may be used. Furthermore, the performance of the different coatings under test should not be a direct guide to the relative performance of these coatings in service. Echter, the described method provides a means of checking whether the quality of the paint or paint system is maintained.

1 Domein
This international standard is one of a series of standards dealing with the sampling and testing of paints, vernissen en aanverwante producten.

It specifies a test method for determining the resistance of single or multi-layer coating systems of paints or related materials to intermittent water condensation under standard conditions. The method consists of testing the coating on non-porous and porous substrates.

2 Normatieve verwijzingen
De volgende normen bevatten bepalingen die:, by reference in this article, constitute the provisions of this international Standard. Op het moment van publicatie, the version shown was valid. All standards are subject to revision and parties to an agreement based on this International Standard are encouraged to investigate the possibility of applying new versions of the following standards. Members of IEC and ISO maintain registers of international standards currently in force.

ISO 1512:1991, Verven en vernissen – Sampling of liquid or paste products.

ISO 1513:1992, Verven en vernissen. Inspectie en voorbereiding van proefmonsters.

ISO 1514:1993, Verven en vernissen — Standaardpanelen voor testen.

ISO 2808:1991, Determination of film thickness of paints and varnishment

ISO 11503-1995 “Bepaling van de temperatuurbestendigheid van verven en vernissen (intermitterende condensatiemethode)”

ISO 3270:1984, temperature and humidity of paints and varnishes and their raw materials regulated and tested.

ISO 3696:1987, Analytical laboratory water use. Specificaties en testmethoden.

ISO 4628-2:1982, Verven en vernissen. Evaluation of paint coating degradation. Specification of strength, number and size of common defect types. Deel 2: Specification of the degree of foaming.

ISO 8335:1987, Cement-bonded particleboard — Portland or equivalent cement board reinforced with fiber wood particles.

Alleen de standaardinformatiecomponent is openbaar beschikbaar. Om de volledige inhoud te zien, u zult de normen via formele kanalen moeten aanschaffen.