invoering
ISO (Internationale Organisatie voor Standaardisatie) is een mondiale alliantie van nationale normalisatie-instellingen (ISO-lidorganisaties). De ontwikkeling van internationale normen wordt doorgaans uitgevoerd via technische ISO-commissies. Elke aangesloten instelling die geïnteresseerd is in een onderwerp waarover een technische commissie is opgericht, heeft het recht om in die commissie vertegenwoordigd te zijn. Internationale gouvernementele en niet-gouvernementele organisaties die samenwerken met ISO zijn ook bij dit werk betrokken. ISO werkt nauw samen met de Internationale Elektrotechnische Commissie (IEC) over alle kwesties van elektrische standaardisatie.

De procedures die zijn gebruikt om dit document te ontwikkelen en die voor verder onderhoud worden beschreven in Deel 1 van de ISO/IEC-richtlijn. In het bijzonder, Er moet aandacht worden besteed aan de verschillende goedkeuringscriteria die vereist zijn voor verschillende soorten ISO-documenten. Dit document is opgesteld in overeenstemming met de redactieregels van ISO/IEC-richtlijn Deel 2 (zie iso.org/directives).

Houd er rekening mee dat op bepaalde elementen van dit document mogelijk octrooirechten rusten. ISO is niet verantwoordelijk voor het identificeren van dergelijke patenten. Details van eventuele patentrechten die tijdens de voorbereiding van het document zijn geïdentificeerd, zijn te vinden in de inleiding en/of in de lijst met patentclaims die ISO heeft ontvangen. (zie iso.org/patents).

ISO 21968-2019 “Meting van de laagdikte van niet-magnetische metallische coatings op metalen en niet-metalen substraten met behulp van fasegevoelige wervelstroommethode”

Alle handelsnamen die in dit document worden gebruikt, zijn bedoeld voor het gemak van de gebruiker en houden geen goedkeuring in.

Vrijwillig, related standards and conformity assessment related ISO specific terminology and express the meaning of and the ISO in the technical barriers to trade (TBT) zich houden aan het principe van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) informatie, please see the iso.org/iso/foreword.html.

This document was prepared by Technical Committee ISO/107, Metal and other Inorganic Coatings.

De tweede editie werd geannuleerd en verving de technisch herziene eerste editie (ISO 21968:2005). The main changes from the previous edition are as follows:

ISO 21968-2019 “Meting van de laagdikte van niet-magnetische metallische coatings op metalen en niet-metalen substraten met behulp van fasegevoelige wervelstroommethode”

This document has been adapted to the current requirements of ISO/IEC Guide 98-3 (also known as “GOM: 1995”);

– Added hints, practical examples, and simple estimates of measurement uncertainties for important factors;

– Added repeatability and reproducibility values for typical applications of the method;

– The attachment has been expanded for further application and experimental estimation of factors affecting accuracy.

Any feedback or questions regarding this document should be directed to the user’s national standards body. A complete list of these institutions can be found at iso.org/members.html.

ISO 21968-2019 “Meting van de laagdikte van niet-magnetische metallische coatings op metalen en niet-metalen substraten met behulp van fasegevoelige wervelstroommethode”

1 Bereik
This document specifies a method for non-destructive measurement of the thickness of non-magnetic metal coatings on metal and non-metallic base materials using a phase-sensitive eddy current instrument, zoals:

A) Zinc, cadmium, koper, tin or chromium on steel;

B) Copper or silver on composites.

Compared to the amplitude-sensitive eddy current method specified in ISO 2360, the phase-sensitive method can be applied to smaller surface areas and stronger surface curvature without thickness errors and is less affected by the magnetic properties of the underlying material. Echter, the phase-sensitive method is more affected by the electrical properties of the coating material.

In this document, the term “coating” is used for materials such as paints and varnishes, electroplating coatings, enamel coatings, plastic coatings, overcoats and powder coatings.

This method is especially suitable for the measurement of metal coating thickness. These coatings can be non-magnetic metal coatings on non-conductive, conductive, or magnetic substrates, or magnetic coatings on non-conductive or conductive substrates.

Metal coating measurements for metal-based materials are valid only if the product of the conductivity and permeability (σ, μ) of one of the materials is at least twice the product of the conductivity and permeability of the other material. The relative permeability of non-ferromagnetic materials is 1.

ISO 21968-2019 “Meting van de laagdikte van niet-magnetische metallische coatings op metalen en niet-metalen substraten met behulp van fasegevoelige wervelstroommethode”

2 Normatieve verwijzingen
Er wordt in de tekst naar de volgende bestanden verwezen op een manier die deel uitmaakt van of alle vereisten van dit document. Voor gedateerde referenties, alleen de geciteerde versie is van toepassing. Voor ongedateerde referenties, een nieuwe versie van de referentie (inclusief eventuele herzieningen) is van toepassing.

ISO 2064, Metallic en andere anorganische coatings – Definities en praktijken met betrekking tot diktemeting

ISO 4618, verven en vernissen – termen en definities

ISO/IEC-gids 98-3, Onzekerheid bij het meten – Deel 3: Guidance for the expression of Uncertainty in Measurement (GOM: 1995)

3 termen en definities
Voor de doeleinden van dit document, de termen en definities gegeven in ISO 2064, ISO 4618 en de volgende artikelen zijn van toepassing.

ISO 21968-2019 “Meting van de laagdikte van niet-magnetische metallische coatings op metalen en niet-metalen substraten met behulp van fasegevoelige wervelstroommethode”

3.1 Adjustment of measurement system

A set of operations performed on a measurement system so that it provides a prescribed indication corresponding to a given value of the quantity to be measured

Opmerking 1: The type of adjustment of a measuring system may include zero adjustment, offset adjustment, and range adjustment (sometimes called gain adjustment) of the measuring system.

Opmerking 2: Adjustment of a measurement system should not be confused with calibration (3.2), which is a prerequisite for adjustment.

Opmerking 3: After adjusting the measuring system, the measuring system should usually be recalibrated.

Opmerking 4: Colloquially, the term “calibration” is often incorrectly used instead of the term “adjustment”. Op dezelfde manier, the terms “verification” En “check” are often used in place of the correct terms “calibration”.

[Bron: ISO/IEC-gids 99:2007, 3.11 (also known as “VIM”), gewijzigd – article note 4 added.

3.2 Kalibratie

Under specified conditions, the first step establishes a relationship between a quantitative value with the measurement uncertainty provided by the measurement standard and the corresponding indication with the relevant measurement uncertainty, and the second step uses this information to establish a relationship in order to obtain the measurement result from the indication

ISO 21968-2019 “Meting van de laagdikte van niet-magnetische metallische coatings op metalen en niet-metalen substraten met behulp van fasegevoelige wervelstroommethode”

Opmerking 1: Kalibratie kan worden uitgedrukt in termen van zinnen, kalibratie functies, calibration diagrams, calibration curves, or calibration tables. In sommige gevallen, it may include addition or multiplication correction for indications with associated measurement uncertainty.

Opmerking 2: Calibration should not be confused with adjustment of the measurement system (3.1), often incorrectly referred to as “zelfkalibratie”, nor should it be confused with calibration verification.

Opmerking 3: Generally, de eerste stap in de bovenstaande definitie wordt zelf als kalibratie beschouwd.

[Bron: ISO/IEC-gids 99:2007, 2.39 (also known as “VIM”)]

Alleen het standaardinformatiegedeelte is openbaar. Om de volledige inhoud te zien, u moet de standaard via de officiële kanalen aanschaffen.