voorwoord
ISO (Internationale Organisatie voor Standaardisatie) is een mondiale alliantie van nationale normalisatie-instellingen (ISO-lidorganisaties). De ontwikkeling van internationale normen wordt doorgaans uitgevoerd via technische ISO-commissies. Elke aangesloten instelling die geïnteresseerd is in een onderwerp waarover een technische commissie is opgericht, heeft het recht om in die commissie vertegenwoordigd te zijn. Internationale gouvernementele en niet-gouvernementele organisaties die samenwerken met ISO zijn ook bij dit werk betrokken. ISO werkt nauw samen met de Internationale Elektrotechnische Commissie (IEC) over alle kwesties van elektrotechnische standaardisatie.

Internationale normen worden opgesteld in overeenstemming met de regels gegeven in Deel 2 van de ISO/IEC-richtlijn.

De belangrijkste taak van de technische commissie is het vaststellen van internationale normen. De ontwerpen van internationale normen die door de Technische Commissie zijn aangenomen, zullen ter stemming onder de aangesloten organen worden verspreid. Publicatie als internationale standaard vereist goedkeuring van ten minste 75% van de aangesloten organen.

Houd er rekening mee dat bepaalde inhoud van dit document onderhevig kan zijn aan patentrechten. ISO is niet verantwoordelijk voor het identificeren van dergelijke patenten.

ISO 4526 is ontwikkeld door de Technische Commissie ISO/TC 107, Metaal- en andere anorganische coatings, Subcommissie SC 3, Elektrolytisch afgezette coatings en gerelateerde afwerkingen.

De tweede editie werd geannuleerd en verving de technisch herziene eerste editie (ISO 4526:1984).

ISO 4526-2004 “Vernikkelen voor metaalbekledingstechniek”

voorstellen
Technische nikkelcoatings zijn gespecificeerd voor een verscheidenheid aan toepassingen, zoals verhoogde hardheid, slijtvastheid en corrosiebestendigheid, dragende eigenschappen, hitte- en kalkbestendigheid, weerstand tegen corrosievermoeidheid, en andere verbeteringen in oppervlakte-eigenschappen. Elektrolytisch afgezet nikkel wordt ook gebruikt in technische toepassingen om versleten of onjuist verwerkte eindproducten te redden en wordt in combinatie met andere metaalcoatings gebruikt als diffusiebarrière. Technische nikkelcoatings bevatten doorgaans meer dan 99% nikkel en worden gewoonlijk elektrolytisch afgezet met additievrije oplossingen van watt of nikkelsulfonaat. Typische oplossingssamenstellingen, bedrijfsomstandigheden, en mechanische eigenschappen van elektrische afzettingen voor deze oplossingen worden gegeven in bijlage A.

Organische additieve deeltjes (zoals siliciumcarbide, Wolfraamcarbide, aluminiumoxide, chroomcarbide, en andere stoffen) kan in deze oplossingen worden geïntroduceerd wanneer het nodig is om de hardheid te vergroten, slijtvastheid verbeteren, de spanningswaarden in het sediment wijzigen, en verbeter de nivelleringseigenschappen. Zwavelhoudende organische additieven mogen alleen worden gebruikt om de hardheid te verhogen en de resterende interne spanning te verminderen als het eindgebruik blootstelling aan lage of gematigde temperaturen met zich meebrengt. Blootstelling aan hoge temperaturen van nikkelcoatings die zwavel bevatten, kan leiden tot verbrossing en barsten van coatings. Het effect is tijdsafhankelijk en kan merkbaar worden bij 150°C als het lang genoeg wordt verwarmd.

Een opmerkelijke trend is het toenemende gebruik van nikkellegeringen in technische toepassingen. Deze omvatten binaire legeringen van nikkel met kobalt, ijzer, mangaan, molybdeen, fosfor en wolfraam.

1 bereik
Deze norm specificeert eisen voor gegalvaniseerde nikkel- en nikkellegeringscoatings van ferro- en non-ferro-basismetalen die worden gebruikt voor technische doeleinden.

Binaire nikkellegeringen waarbij nikkel een ondergeschikt onderdeel is, zijn uitgesloten van het toepassingsgebied van deze norm.

De aanduiding biedt een manier om het type en de dikte van coatings van nikkel en nikkellegeringen te specificeren die geschikt zijn voor technische toepassingen.

ISO 4526-2004 “Vernikkelen voor metaalbekledingstechniek”

2 Normatieve verwijzingen
De volgende referentiedocumenten zijn niet beschikbaar of beschikbaar voor gebruik in dit document. Voor gedateerde referenties, Versies met alleen citatie zijn van toepassing. Voor ongedateerde referenties, de nieuwe versie van de referentie (inclusief eventuele herzieningen) is van toepassing.

ISO 1463, metaal- en oxidecoatings – Meting van laagdikte – Microscopische methode

ISO 2064, Metallic en andere anorganische coatings – Definities en praktijken met betrekking tot diktemeting

ISO 2079, Oppervlaktebehandelingen en metallic coatings – Algemene classificatie van termen

ISO 2080, Galvaniseren en aanverwante processen — Vocabulaire

– ISO 2177, metalen coatings – Meting van laagdikte – anode oplossing Coulomb-methode

– ISO 2361, elektrolytische nikkelcoatings op magnetische en niet-magnetische substraten – Meting van laagdikte – Magnetische methoden

ISO 2819, Metallic coatings op metalen substraten – Elektrolytisch afgezette en chemisch afgezette coatings – onderzoekt methoden die kunnen worden gebruikt om de hechting te testen

ISO 3497, metalen coatings – Meting van laagdikte – Röntgenspectroscopie

– ISO 3543, metalen en niet-metalen coatings – Meting van dikte – bèta-backscattermethode

– ISO 3882, Metallic en andere anorganische coatings – Overzicht van diktemeetmethoden

ISO 4516, Metallische en andere anorganische coatings — Vickers en Knower microhardheidstests

– ISO 4519, Elektrolytisch afgezette metaalcoatings en bijbehorende afwerkingen – Bemonsteringsprocedure voor inspectie per attribuut

– ISO 8401, Metaalcoatings – Beoordeling van ductiliteitsmeetmethoden

– ISO 9220, Metalen coatings – Meting van laagdikte – scanning-elektronenmicroscopie

– ISO 9587, Metallische en andere anorganische coatings – Voorbehandeling van ijzer of staal om het risico op waterstofbrosheid te verminderen

– ISO 9588, Metallic en andere anorganische coatings — Nabehandeling van ijzer- of staalcoatings om het risico op waterstofbrosheid te verminderen

ISO 10289, Corrosietestmethoden voor metalen en andere anorganische coatings op metalen substraten – Beoordeling van monsters en eindproducten die zijn onderworpen aan corrosietests

ISO 10587, Metaal en andere anorganische coatings – Restverbrossingstest voor met metaal gecoate en ongecoate artikelen en staven met externe schroefdraad – schuine wigmethode

– ISO 12686, Metallische en andere anorganische coatings – Automatisch gecontroleerd kogelharden van metalen producten voorafgaand aan nikkel, autokatalytisch vernikkelen of verchromen of als eindafwerking

– ISO 15724, Metalen en andere anorganische coatings – Elektrochemische meting van diffundeerbare waterstof in staal – zeepokkenelektrodemethode

IN 12508, Corrosiebescherming van metalen en legeringen – Oppervlakte behandeling, metallische en andere anorganische coatings – Vocabulaire

3 Termen en definities
Voor de doeleinden van dit document, de termen en definities gegeven in ISO 2064, ISO 2079, ISO 2080 en NL 12508 toepassen.

Alleen het standaardinformatiegedeelte is openbaar. Om de volledige inhoud te zien, u moet de standaard via de officiële kanalen aanschaffen.