voorwoord
ISO (Internationale Organisatie voor Standaardisatie) is een mondiale alliantie van nationale normalisatie-instellingen (ISO-lidorganisaties). De ontwikkeling van internationale normen wordt doorgaans uitgevoerd via technische ISO-commissies. Elke aangesloten instelling die geïnteresseerd is in een onderwerp waarover een technische commissie is opgericht, heeft het recht om in die commissie vertegenwoordigd te zijn. Internationale gouvernementele en niet-gouvernementele organisaties die samenwerken met ISO zijn ook bij dit werk betrokken. ISO werkt nauw samen met de Internationale Elektrotechnische Commissie (IEC) over alle kwesties van elektrotechnische standaardisatie.

De procedures die zijn gebruikt om dit document te ontwikkelen en die voor verder onderhoud worden beschreven in Deel 1 van de ISO/IEC-richtlijn. In het bijzonder, let op de verschillende goedkeuringsnormen die vereist zijn voor verschillende soorten ISO-documenten. Dit document is opgesteld in overeenstemming met de redactieregels in Deel 2 van de ISO/IEC-richtlijn (zie iso.org/directives).

Houd er rekening mee dat bepaalde inhoud van dit document onderhevig kan zijn aan patentrechten. ISO is niet verantwoordelijk voor het identificeren van dergelijke patenten. Details van eventuele patentrechten die tijdens het opstellen van het document zijn geïdentificeerd, staan ​​in de inleiding en/of lijst met patentclaims die ISO ontvangt (zie iso.org/patents).

Alle handelsnamen die in dit document worden gebruikt, zijn informatie die wordt verstrekt voor het gemak van de gebruiker en vormen geen goedkeuring.

Vrijwillig, related standards and conformity assessment related ISO specific terminology and express the meaning of and the ISO in the technical barriers to trade (TBT) zich houden aan het principe van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) informatie, please see the iso.org/iso/foreword.html.

This document has been prepared by Technical Committee ISO/TC 35, Verven en vernissen, Subcommissie SC 9, Gemeenschappelijke testmethoden voor verven en vernissen.

The second edition rescinded and replaced the first edition (ISO 7783:2011), in which it constituted a minor revision to correct the conversion factor in formula (3) and to add a reference to ISO 4618 paint and varnish terms in Article 3.

Any feedback or questions about this document should be directed to the user’s national standards body. A complete list of these institutions can be found at iso.org/members.html.

ISO 7783-2018 “Verven en vernissen — Bepaling van de waterdampdoorlatingskarakteristieken cup-methode”

voorstellen
Dit document maakt deel uit van een reeks normen die betrekking hebben op het nemen van monsters en het testen van verven, vernissen en aanverwante producten. Het beschrijft een methode voor het bepalen van de waterdampdoorlaatbaarheid van zelfdragende en niet-zelfdragende coatings.

De waterdampdoorlaatbaarheid is niet noodzakelijkerwijs een lineaire functie van de filmdikte, temperatuur, of relatieve vochtigheidsverschil. Metingen die onder één reeks omstandigheden zijn uitgevoerd, zijn niet noodzakelijkerwijs vergelijkbaar met metingen die onder andere omstandigheden zijn gedaan. Daarom, u moet een testconditie kiezen die zo dicht mogelijk bij de gebruiksconditie ligt.

Onder omstandigheden met hoge luchtvochtigheid, de voortplanting van waterdamp is van het grootste belang. Daarom, de natte cup-methode is als referentiemethode aangenomen. Afhankelijk van de overeenkomst, andere procedures en voorwaarden kunnen worden gebruikt, zoals de Cheers-methode.

ISO 7783-2018 “Verven en vernissen — Bepaling van de waterdampdoorlatingskarakteristieken cup-methode”

1 bereik
Dit document specificeert de methode voor het bepalen van de waterdampdoorlatendheid van verven, vernissen en coatings voor aanverwante producten.

Het is een aanvulling op ISO 12572. Procedures, definities, en berekeningen zijn overgenomen van ISO 12572 zover mogelijk. Indien nodig, zie ISO 12572 voor een beter begrip van de procedures die in dit document worden gespecificeerd.

Overschrijding van de dampdoorlaatbaarheid 680 G/ (m 2⋅d) (d.w.z., de dampdiffusie-equivalente luchtlaagdikte sd is kleiner dan 0.03 M) kan niet nauwkeurig worden gekwantificeerd met de in dit document beschreven testmethode.

2 Normatieve verwijzingen
Er wordt in de tekst op zodanige wijze naar de volgende bestanden verwezen dat de inhoud geheel of gedeeltelijk aan de vereisten van dit document voldoet. Voor gedateerde referenties, Versies met alleen citatie zijn van toepassing. Voor ongedateerde referenties, de nieuwste versie van de referentie (inclusief eventuele herzieningen) is van toepassing.

ISO 1513, Verven en vernissen – Onderzoek en voorbereiding van proefmonsters

ISO 2808, Verven en vernissen – bepaling van de filmdikte

ISO 3233-1, Verven en vernissen – Bepaling van niet-vluchtige stoffen als volumepercentage – Deel 1: Methode voor het bepalen van niet-vluchtige stoffen met behulp van een coatingtestpaneel en droge-filmdichtheid volgens het Archimedische principe

ISO 3696, Analytisch laboratoriumwater – specificaties en testmethoden

ISO 4618, Verven en vernissen — termen en definities

ISO 15528, Verven, vernissen en grondstoffen voor verven en vernissen — Bemonstering

3 Termen en definities
Voor de doeleinden van dit document, de termen en definities gegeven in ISO 4618 en de volgende artikelen zijn van toepassing.

3.1 Doorlaatbaarheid van waterdamp

De massa waterdamp die over een bepaald oppervlak van het monster wordt overgedragen onder een gespecificeerde constante relatieve vochtigheid op elk oppervlak van het te testen monster gedurende een bepaalde tijdsperiode

Opmerking 1: Het wordt gemeten in gram/vierkante meter per dag [G/ (m2⋅d)].

Opmerking 2 De waterdampdoorlaatbaarheid p gemeten bij atmosferische druk kan worden omgezet naar de equivalente waarde bij standaard atmosferische druk p0 door p/p0 te vermenigvuldigen. Dit maakt een lineaire correlatie mogelijk van 20,4, met de waterdampdiffusie-equivalente luchtlaagdikte (sd) waarde (zien 3.3).

Opmerking 3: De voorwaarde “overdracht van waterdamp” wordt vaak ten onrechte gebruikt voor de overdrachtssnelheid van waterdamp.

3.2 Snelheid G van stoom die door het te testen monster stroomt

De massa constante waterdamp die door elk oppervlak van het te testen monster stroomt bij een gespecificeerde constante relatieve vochtigheid gedurende een bepaalde tijdsperiode

Opmerking 1: Het wordt uitgedrukt in gram per uur.

3.3 Dampdiffusie-equivalente luchtlaagdikte SD

De dikte van een statische luchtlaag met dezelfde waterdampdoorlaatbaarheid als de testcoating onder dezelfde meetomstandigheden

Opmerking 1: Het wordt gemeten in meters.

3.4 Waterdampweerstandscoëfficiënt M

Een coëfficiënt die aangeeft hoeveel keer een materiaal beter bestand is tegen waterdamp dan een statische luchtlaag van dezelfde dikte bij dezelfde temperatuur en druk

Opmerking 1: Het is dimensieloos.

Opmerking 2 De berekening en het gebruik van de waterdampweerstandscoëfficiënt heeft alleen betekenis als de waterdampdoorlaatbaarheid van een bepaald materiaal constant is, dat is, onafhankelijk van de dikte, welke, Echter, Bij coatings is dit doorgaans niet het geval.

ISO 7783-2018 “Verven en vernissen — Bepaling van de waterdampdoorlatingskarakteristieken cup-methode”

3.5 Voorbeeld

&Het; Niet-zelfdragende coating > Gecoat steunmateriaal

3.6 Voorbeeld

&Het; Zelfdragende coating > Aparte coating

3.7 Wet Cup-methode

Methode voor het meten van de waterdampdoorlaatbaarheid waarbij het monster wordt afgedicht rond de rand van een beker die een verzadigde waterige oplossing van ammoniumdiwaterstoffosfaat bevat

Opmerking 1: Dit is de handigste methode om de waterdampdoorlaatbaarheid bij hoge relatieve vochtigheid te bepalen (tussen 93% En 50%).

3.8 Proost

Een methode voor het meten van de permeabiliteit van waterdamp, waarbij een monster wordt afgedicht rond de rand van een kopje met een droogmiddel

Opmerking 1: Dit is de handigste methode om de waterdampdoorlaatbaarheid bij lage relatieve vochtigheid te bepalen (tussen 50% En 3%).

3.9 Componenten testen

Een samenstel bestaande uit een testbeker, afgedicht aan de rand van een testbeker, die een verzadigde ammoniumdiwaterstoffosfaatoplossing bevat, in contact met een onopgelost ammoniumdiwaterstoffosfaatkristal (natte cup-methode) of met een droogmiddel (proost methode)

3.10 Testgebied

Het oppervlak van het te testen monster waar waterdamp doorheen stroomt tijdens de test

Opmerking 1: Het wordt gemeten in vierkante meters.

Alleen het standaardinformatiegedeelte is openbaar. Om de volledige inhoud te zien, u moet de standaard via de officiële kanalen aanschaffen.