wstęp
ISO (Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna) jest globalnym sojuszem krajowych organów normalizacyjnych (Organy członkowskie ISO). Opracowywanie norm międzynarodowych odbywa się zwykle za pośrednictwem komitetów technicznych ISO. Każda instytucja członkowska zainteresowana tematem, dla którego powołano komitet techniczny, ma prawo być reprezentowana w tym komitecie. W prace te zaangażowane są także międzynarodowe organizacje rządowe i pozarządowe współpracujące z ISO. ISO ściśle współpracuje z Międzynarodową Komisją Elektrotechniczną (IEC) we wszystkich kwestiach normalizacji elektrycznej.

Normy międzynarodowe opracowywane są zgodnie z zasadami podanymi w Części 3 dyrektywy ISO/IEC.

Projekt normy międzynarodowej przyjęty przez Komitet Techniczny zostanie rozesłany do organów członkowskich w celu głosowania. Publikacja jako norma międzynarodowa wymaga zgody co najmniej 75% instytucji członkowskich.

Należy pamiętać, że niektóre elementy tej części ISO 14680 Może być przedmiotem prawa patentowego. ISO nie jest odpowiedzialna za identyfikację któregokolwiek lub wszystkich takich patentów.

ISO 14680-1-2000 – Oznaczanie zawartości pigmentów w farbach i lakierach – Część 1: Metoda odśrodkowa

Międzynarodowa norma ISO 14680-1 został opracowany przez Komitet Techniczny ISO/TC 35, Farby i lakiery, Podkomisja SC 9, Ogólne metody badań farb i lakierów.

ISO 14680 składa się z następujących części objętych ogólną pozycją Farby i lakiery – Oznaczanie zawartości pigmentu.

– Część 1: Metoda odśrodkowa

– Część 2: Metody spopielania

– Część 3: Metody filtrowania

1 Zakres
Ta część ISO 14680 to jedna z szeregu norm dotyczących pobierania próbek i badania farb, lakiery i produkty pokrewne.

Określono metodę oznaczania zawartości pigmentu w powłokach, w których w wyniku wirowania wytrącają się ciała stałe.

ISO 14680-1-2000 – Oznaczanie zawartości pigmentów w farbach i lakierach – Część 1: Metoda odśrodkowa

Stosowany jest głównie do sprawdzania składu w procesie produkcyjnym materiałów powłokowych oraz jako kontrola akceptacyjna dla użytkowników materiałów powłokowych. Trudności mogą wystąpić, gdy metodę stosuje się do materiałów powłokowych zawierających barwniki, sadza, bardzo podzielona krzemionka, lub bardzo podzielony dwutlenek tytanu. Może nie nadawać się do farb lateksowych.

Zawartość pigmentu w materiale powłokowym można również określić metodą spopielania (zobacz ISO 14680-2) lub metoda filtracji (zobacz ISO 14680-3).

2 Odniesienia normatywne
Poniższe dokumenty normatywne zawierają przepisy, które, przez odniesienie w niniejszym dokumencie, stanowią postanowienia niniejszej części ISO 14680. Dla przestarzałych odniesień, wszelkie późniejsze rewizje lub poprawki do tych publikacji nie będą miały zastosowania. Jednakże, Strony umowy opartej na tej części ISO 14680 zachęca się do zbadania możliwości zastosowania nowych wersji poniższych dokumentów normatywnych. Dla niedatowanych odniesień, zastosowanie ma nowa wersja dokumentu ustanawiającego standardy, o którym mowa. Członkowie ISO i IEC prowadzą rejestr aktualnie obowiązujących norm międzynarodowych.

ISO 1513-1992, Farby i lakiery. Badanie i przygotowanie próbek do badań.

ISO 15528:-1), malatura, lakiery i surowce do farb i lakierów – Próbowanie.

ISO 14680-1-2000 – Oznaczanie zawartości pigmentów w farbach i lakierach – Część 1: Metoda odśrodkowa

Tylko standardowa sekcja informacyjna jest publiczna. Aby zobaczyć pełną treść, należy zakupić standard klikając na “Kupić” przycisk.