Przedmowa
ISO (Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna) jest globalną federacją krajowych organów normalizacyjnych (Organy członkowskie ISO). Opracowywanie norm międzynarodowych odbywa się zwykle za pośrednictwem komitetów technicznych ISO. Każda grupa członkowska zainteresowana tematem, dla którego powołano komitet techniczny, ma prawo być reprezentowana w tym komitecie. Organizacje międzynarodowe, rządy i organizacje pozarządowe współpracujące z ISO są również zaangażowane w te wysiłki. ISO ściśle współpracuje z Międzynarodową Komisją Elektrotechniczną (IEC) we wszelkich sprawach normalizacji elektrotechnicznej.

Część 1 dyrektywy ISO/IEC opisuje procedury stosowane przy opracowywaniu tego dokumentu, a także te stosowane w dalszej konserwacji. W szczególności, należy zwrócić uwagę na różne kryteria zatwierdzania wymagane dla różnych typów dokumentów ISO. Niniejszy dokument został sporządzony zgodnie z zasadami redakcyjnymi zawartymi w ust 2 dyrektywy ISO/IEC (zobacz iso.org/directives).

Należy pamiętać, że niektóre elementy tego dokumentu mogą być przedmiotem praw patentowych. ISO nie jest odpowiedzialna za identyfikację jakichkolwiek lub wszystkich takich praw patentowych. Szczegóły wszelkich praw patentowych zidentyfikowanych podczas opracowywania dokumentu będą zawarte w profilu i/lub na liście otrzymanych zastrzeżeń patentowych ISO (zobacz iso.org/patents).

Wszelkie nazwy handlowe użyte w tym dokumencie służą wyłącznie celom informacyjnym dla wygody użytkowników i nie stanowią ich poparcia.

Dobrowolna interpretacja, powiązane normy i terminologia specyficzna ISO związana z oceną zgodności oraz wyrażają znaczenie ISO w barierach technicznych w handlu (Do ustalenia) przestrzegać zasad Światowej Organizacji Handlu (WTO) Informacja, please see the iso.org/iso/foreword.html.

ISO 6504-3-2019 – Oznaczanie siły krycia farb i lakierów – Część 3: Określanie siły krycia muru, farby do betonu i wnętrz

This document is prepared by Technical Committee ISO/TC 35, Farby i lakiery, Podkomisja SC 9, Ogólne metody badań farb i lakierów.

The third edition eliminates and replaces the technically revised second edition (ISO 6504-3:2006). The main changes from the previous edition are as follows:

– The title and scope are limited to masonry and concrete coatings;

– Added the definition of light paint;

— Introduction of a new method applicable only to water-based coatings (Method C);

— The determination of mass per unit area of dry coating and the determination of actual spread rate have been deleted (ISO 3233-3 can be used instead);

– Ze wprowadzenia usunięto odniesienie do stałej stawki spreadu, zakres i raport z testów (został on usunięty z poprzedniej wersji programu);

— Historyczne wartości precyzji dla metod A i B zostały usunięte z sekcji specyfikacji, w załączniku informacyjnym dodano informację o nowych porównaniach międzylaboratoryjnych dla Metody C, Załącznik A;

— Zaktualizowane normatywne dokumenty cytowań.

Lista wszystkich części ISO 6504 można znaleźć na stronie internetowej ISO.

ISO 6504-3-2019 – Oznaczanie siły krycia farb i lakierów – Część 3: Określanie siły krycia muru, farby do betonu i wnętrz

Wstęp
Przy określaniu siły krycia powłok murowych i betonowych, istnieją dwie techniki, które można zastosować do przygotowania podłoża i pomiaru:

A) Nakładać na bezbarwną przezroczystą folię, a następnie nałóż pokrytą folię kolejno na panele czarno-biały;

B) Bezpośrednie zastosowanie do czarno-białych wykresów.

Dawka wysiewu jest istotna dla określenia stosunku siły krycia. Dawkę rozsiewu można określić zgodnie z normą ISO 3233-3 lub według innej uproszczonej metody opisanej w normie określonej w EN 13300 stosowany do wewnętrznych powłok ściennych i sufitowych.

Ponieważ różni operatorzy korzystający z tego samego urządzenia ściągającego uzyskają powłoki o znacząco różnych grubościach, dokument ten opisuje metodę oznaczania absolutnej nieprzezroczystości. Wspólne próby pomiędzy grupami ekspertów z wielu krajów/regionów wykazały, że powtarzalne wyniki można uzyskać poprzez interpolację pomiarów dla dwóch lub więcej pobliskich zmierzonych grubości powłoki i uwzględnienie określonej dawki natryskiwania w celu określenia siły krycia odpowiadającej dokładnie określonej dawce nanoszenia. Zainteresowane strony mogą uzgodnić określoną szybkość transmisji.

Metody te opierają się na obserwacji, że siła krycia jest w przybliżeniu liniową funkcją odwrotności wydajności w ograniczonym zakresie grubości powłoki, która odpowiada również normalnemu nakładaniu białej lub jasnej farby. Zatem, możliwa jest interpolacja wyników uzyskanych dla powłok o różnych grubościach w formie graficznej lub obliczeniowej z zadowalającą dokładnością.

ISO 6504-3-2019 – Oznaczanie siły krycia farb i lakierów – Część 3: Określanie siły krycia muru, farby do betonu i wnętrz

1 Szereg zastosowań
W dokumencie tym określono metodę określania siły krycia, wartości trójbodźca Y i Y w kolorze białym lub jasnym 10 Lepszy niż 25 powłoka malarska nakładana na czarno-białe tablice lub bezbarwną folię przezroczystą. W tym drugim przypadku, wartości trójbodźca Y i Y 10 są mierzone na czarno-białych panelach. Subsequently, siłę krycia obliczono na podstawie wartości trójbodźca.

W dokumencie przedstawiono także prostą metodę obliczania dyfuzyjności powłok o niskiej zawartości substancji lotnych i małych szybkościach parowania, takie jak wewnętrzne powłoki ścian i sufitów określone w EN 13300.

2 Normatywne dokumenty referencyjne
Gdy w tekście powołane są następujące dokumenty, część lub całość ich treści stanowi wymagania niniejszego dokumentu. Dla przestarzałych odniesień, obowiązuje wyłącznie wersja cytowana. Za niedatowane cytaty, nowa wersja dokumentu cytowania (włączając wszelkie poprawki) ma zastosowanie.

ISO 1513, Farby i lakiery — Kontrola i przygotowanie próbek do badań

ISO 2811 (wszystkie części), farby i lakiery — Wyznaczanie gęstości

ISO 3251, Malatura, lakiery i tworzywa sztuczne – Oznaczanie zawartości substancji nielotnych

ISO 3233-3:2015, Farby i lakiery – oznaczanie procentowej zawartości substancji nielotnych objętościowo – Część 3: Zawartość substancji nielotnych, gęstość materiałów powłokowych i gęstość rozpuszczalników w powłokach określona zgodnie z ISO 3251

ISO 15528, Malatura, lakiery i surowce do farb i lakierów — Próbowanie

W 13300, Farby i lakiery – Wodne farby i systemy powłokowe do wewnętrznych ścian i sufitów – Klasyfikacja

ISO 6504-3-2019 – Oznaczanie siły krycia farb i lakierów – Część 3: Określanie siły krycia muru, farby do betonu i wnętrz

3 warunki i definicje

Na potrzeby tego dokumentu, zastosowanie mają następujące terminy i definicje.

ISO i IEC prowadzą bazy terminologiczne w celu normalizacji pod następującymi adresami:

– Platforma przeglądania online ISO iso.org/obp

– Elektropedia IEC: dostępne na stronie electropedia.org/

3.1 Lekka farba

Powłoki o wartościach trójbodźca Y i Y 10 Lepszy niż 25 mierzono za pomocą spektrofotometru na czarno-białym podłożu

[Źródło: ISO 6504-1:2019, 3.1]

3.2 Prędkość przesyłu danych

Pewna ilość farby może pokryć powierzchnię, aby zapewnić żądaną grubość suchej powłoki

Notatka 1: Wyrażane jako m 2 /l lub m 2 /kg.

Notatka wpisowa 2: Zobacz także dawkę stosowania, rzeczywista dawka rozsiewu, i teoretyczną dawkę rozsiewu.

[Źródło: ISO 4618:2014, 2.238]

3.3 Rzeczywista ilość wysiewu

Rzeczywista wydajność uzyskana na konkretnym podłożu, które ma być powlekane (3.2)

[Źródło: ISO 4618:2014, 2.203]

3.4 Teoretyczna dawka rozsiewu

Dyfuzyjność oparta wyłącznie na objętości materii nielotnej (3.2)

[Źródło: ISO 4618:2014, 2.256]

ISO 6504-3-2019 – Oznaczanie siły krycia farb i lakierów – Część 3: Określanie siły krycia muru, farby do betonu i wnętrz

3.5 Ukryta moc

Zdolność powłoki do eliminowania zabarwienia lub aberracji chromatycznej podłoża

Notatka wpisowa 1: Wyrażenia niemieckie “Nieprzezroczystość” I “Zasięg” należy unikać.

Notatka wpisowa 2: Termin “zasięg” jest niejednoznaczne, ponieważ w niektórych kontekstach jest używane w odniesieniu do pokrycia, a w innych w odniesieniu do szybkości transmisji. Zawsze należy stosować bardziej precyzyjne określenia dotyczące mocy i dawki rozsiewu.

[Źródło: ISO 4618:2014, 2.138]

3.6 Wartość trójbodźcowa (bodziec kolorystyczny)

W danym systemie trójkolorowym, liczba trzech bodźców odniesienia musi odpowiadać kolorowi rozważanego bodźca

Notatka 1: W standardowym systemie chrominancji CIE, wartości trójbodźca są reprezentowane przez symbole X, Y, Z i X 10, Y 10, Z 10.

[Źródło: ISO 11664-2:2007, 3.14]

Tylko standardowy element informacyjny jest publicznie dostępny. Aby zobaczyć pełną treść, będziesz musiał kupić standardy za pośrednictwem formalnych kanałów.