wstęp
ISO (Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna) jest globalnym sojuszem krajowych organów normalizacyjnych (Organy członkowskie ISO). Opracowywanie norm międzynarodowych odbywa się zwykle za pośrednictwem komitetów technicznych ISO. Każda instytucja członkowska zainteresowana tematem, dla którego powołano komitet techniczny, ma prawo być reprezentowana w tym komitecie. W prace te zaangażowane są także międzynarodowe organizacje rządowe i pozarządowe współpracujące z ISO. ISO ściśle współpracuje z Międzynarodową Komisją Elektrotechniczną (IEC) we wszystkich kwestiach normalizacji elektrycznej.

Normy międzynarodowe opracowywane są zgodnie z zasadami podanymi w Części 3 dyrektywy ISO/IEC.

Projekt normy międzynarodowej przyjęty przez Komitet Techniczny zostanie rozesłany do organów członkowskich w celu głosowania. Publikacja jako norma międzynarodowa wymaga zgody co najmniej 75% instytucji członkowskich.

Należy pamiętać, że niektóre elementy tej części ISO 6603 Może być przedmiotem prawa patentowego. ISO nie jest odpowiedzialna za identyfikację któregokolwiek lub wszystkich takich patentów.

Międzynarodowa norma ISO 6603-2 został opracowany przez Komitet Techniczny ISO/TC 61, Tworzywa sztuczne, Podkomisja SC 2, Właściwości mechaniczne.

ISO 6603-2-2000 “Tworzywa sztuczne – Określanie odporności na przebicie sztywnych tworzyw sztucznych – Część 2: Test udarności przyrządu”

Wydanie drugie unieważnia i zastępuje wydanie pierwsze (ISO 6603-2:1989), który został poprawiony technicznie.

ISO 6603 składa się z następujących części, pod ogólnym nagłówkiem Tworzywa sztuczne – Określanie odporności na przebicie sztywnych tworzyw sztucznych:

– Część 1: Nieinstrumentalne badanie wpływu

– Część 2: Instrumentalne badanie udarności

Załączniki A do E tej części ISO 6603 służą wyłącznie celom informacyjnym.

1 Zakres
Ta część ISO 6603 określa metodę badań dotyczącą określania właściwości udarowych sztywnych tworzyw sztucznych w postaci płaskich próbek przy użyciu przyrządów do pomiaru siły i ugięcia. Ma to zastosowanie, jeżeli w celu szczegółowego scharakteryzowania zachowania przy uderzeniu niezbędny jest wykres siła-odkształcenie lub siła-czas zarejestrowany przy nominalnej stałej prędkości iglicy.

ISO 6603-1 można użyć, jeśli ISO 6603-1 wystarcza do scharakteryzowania udarności tworzyw sztucznych za pomocą progu energii zniszczenia przy uderzeniu na podstawie wielu próbek.

Cel tej części ISO 6603 nie ma na celu wyjaśnienia mechanizmów zachodzących w każdym konkretnym punkcie wykresu siła-odchylenie. Wyjaśnienia te są zadaniem badań naukowych.

Zwróć także uwagę na art 1 ISO 6603-1:2000.

ISO 6603-2-2000 “Tworzywa sztuczne – Określanie odporności na przebicie sztywnych tworzyw sztucznych – Część 2: Test udarności przyrządu”

2 Odniesienia normatywne
Poniższe dokumenty normatywne zawierają przepisy, które, przez odniesienie w niniejszym dokumencie, stanowią postanowienia niniejszej części ISO 6603. Dla przestarzałych odniesień, wszelkie późniejsze rewizje lub poprawki do tych publikacji nie będą miały zastosowania. Jednakże, Strony umów opartych na tej części ISO 6603 zachęca się do zbadania możliwości zastosowania nowych wersji poniższych dokumentów normatywnych. Dla niedatowanych odniesień, zastosowanie ma nowa wersja dokumentu ustanawiającego standardy, o którym mowa. Członkowie ISO i IEC prowadzą rejestr aktualnie obowiązujących norm międzynarodowych.

ISO 2602:1980, Interpretacja statystyczna wyników badań – średnie oszacowanie – przedziały ufności.

ISO 6603-1:2000, Tworzywa sztuczne. Określanie odporności na przebicie sztywnych tworzyw sztucznych. Część 1: Nieinstrumentalne badania udarności.

3 warunki i definicje
Dla tej części ISO 6603, zastosowanie mają następujące terminy i definicje.

3.1 Prędkość uderzenia

Prędkość iglicy względem podpory w momencie uderzenia

Notatka 1: Prędkość uderzenia wyrażana jest w metrach na sekundę (SM).

3.2 Siła F

Siła wywierana przez iglicę na próbkę w kierunku uderzenia

Notatka 1: Siła wyrażana jest w Newtonach (N).

3.3 Ugięcie l

Względne przemieszczenie iglicy i uchwytu preparatu rozpoczyna się w momencie pierwszego kontaktu iglicy z preparatem

Notatka 1: Ugięcie wyrażane jest w milimetrach (mm).

3.4 Energia

Energia zużyta na odkształcenie i penetrację próbki aż do ugięcia L

ISO 6603-2-2000 “Tworzywa sztuczne – Określanie odporności na przebicie sztywnych tworzyw sztucznych – Część 2: Test udarności przyrządu”

Notatka 1: Energię wyraża się w dżulach (J).

Notatka 2: Energię mierzy się jako całkę krzywej siła-odkształcenie od punktu uderzenia do ugięcia l.

3.5 Maksymalna moc FM

Proces testowy odbywa się z maksymalną siłą

Notatka 1: Maksymalna siła wyrażana jest w Newtonach (N).

3.6 Ugięcie lm przy maksymalnej sile

Ugięcie przy maksymalnej mocy FM

Notatka 1: Ugięcie pod wpływem maksymalnej siły wyrażane jest w milimetrach (mm).

3.7 Energia do maksymalnej mocy

Energia wydatkowana przy maksymalnej sile osiąga ugięcie lM

Notatka 1: Najpotężniejsza energia wyrażana jest w dżulach (J).

3.8 Odchylenie przebicia lP

Siła zostaje zmniejszona o połowę odkształcenia maksymalnej siły F M

Zobacz rysunki 1-4 i Uwaga 3.9.

Notatka 1: Odchylenie przebicia wyrażane jest w milimetrach (mm).

ISO 6603-2-2000 “Tworzywa sztuczne – Określanie odporności na przebicie sztywnych tworzyw sztucznych – Część 2: Test udarności przyrządu”

3.9 Energia przebicia

Energia zużyta do momentu przebicia odchyla lP

Zobacz rysunki 1-4 i uwaga 2.

Notatka 1: Energię przebicia wyraża się w dżulach (J).

Notatka 2: Podczas testowania twardych materiałów, sonda zamontowana w pewnej odległości od końcówki udarowej może rejestrować siłę tarcia występującą pomiędzy cylindryczną częścią igły napalającej a materiałem przekłuwającym. Odpowiednia energia tarcia nie powinna być uwzględniana w energii przebijania, więc energia przebijania jest ograniczona do tego odchylenia, gdzie siła spada do połowy maksymalnej siły FM.

3.10 Awaria uderzeniowa

Właściwości mechaniczne mierzonego materiału mogą należeć do jednego z następujących typów (zobacz notatkę) :

ISO 6603-2-2000 “Tworzywa sztuczne – Określanie odporności na przebicie sztywnych tworzyw sztucznych – Część 2: Test udarności przyrządu”
Notatka 1: Porównanie rysunków 2 I 3 pokazuje, że ugięcie przebicia lP i energia przebicia EP są takie same dla typów uszkodzeń YS i YU. Jak pokazano na rysunku 4, w przypadku awarii typu YU, ugięcie i energia mają te same wartości w punkcie maksymalnym i w miejscu przebicia. Za złożone zachowanie, patrz załącznik A.

Postać 1 – Przykładowy wykres siła-ugięcia typowego wyglądu próbki po uplastycznieniu (zerowe nachylenie przy maksymalnej sile) następnie głębokie tłoczenie i testowanie (za pomocą smarowania)

Postać 2 – Przykładowy wykres siły-ugięcia zniszczenia według plastyczności (zerowe nachylenie przy maksymalnej sile), po którym następuje stały wzrost pęknięć, i typowy wygląd próbki po badaniu (za pomocą smarowania)

Postać 3 – Przykładowy wykres siły-ugięcia zniszczenia poprzez plastyczność (zerowe nachylenie przy maksymalnej sile) i typowy wygląd (smarowanie) próbki po badaniu

Należy zwrócić uwagę, że po niestabilnym pęknięciu można zaobserwować naturalne wibracje detektora siły (iglicy i czujnika ważenia).

Postać 4 – Przykładowy wykres siła-odkształcenie nieustępliwego zniszczenia, po którym następuje niestabilna propagacja pęknięć i typowy wygląd próbki po badaniu (za pomocą smarowania)

ISO 6603-2-2000 “Tworzywa sztuczne – Określanie odporności na przebicie sztywnych tworzyw sztucznych – Część 2: Test udarności przyrządu”

Tylko standardowa sekcja informacyjna jest publiczna. Aby zobaczyć pełną treść, musisz kupić standard za pośrednictwem oficjalnych kanałów.