Een voorwoord

ISO (Internationale Organisatie voor Standaardisatie) is een mondiale federatie van nationale normalisatie-instellingen (ISO-lidorganisaties). De ontwikkeling van internationale normen wordt doorgaans uitgevoerd via technische ISO-commissies. Elke ledengroep die geïnteresseerd is in het onderwerp waarover een technische commissie is opgericht, heeft het recht om in de commissie vertegenwoordigd te zijn. Internationale organisaties, regeringen en ngo's die samenwerken met ISO zijn ook bij deze inspanning betrokken. ISO werkt nauw samen met de Internationale Elektrotechnische Commissie (IEC) over alle kwesties van elektrotechnische standaardisatie.

Deel 1 van de ISO/IEC-richtlijn beschrijft de procedures die zijn gebruikt om dit document te ontwikkelen, evenals de procedures die worden gebruikt voor verder onderhoud. In het bijzonder, Er moet aandacht worden besteed aan de verschillende goedkeuringscriteria die vereist zijn voor verschillende soorten ISO-documenten. Dit document is opgesteld in overeenstemming met de redactieregels van Deel 2 van de ISO/IEC-richtlijn (zie iso.org/directives).

Houd er rekening mee dat bepaalde elementen van dit document onderwerp kunnen zijn van octrooirechten. ISO is niet verantwoordelijk voor het identificeren van een of meer van dergelijke octrooirechten. Details of any patent rights identified during the development of the document will be in the profile and/or in the list of ISO patent claims received (zie iso.org/patents).

Any trade names used in this document are provided as information for the convenience of users and do not constitute an endorsement thereof.

ISO 6504-1-2019 “Bepaling van de dekkracht van verven en vernissen – Deel 1: Kubeika-Munk method for white and light paints”

Explanations of the relevant standards of voluntary, ISO specific terms related to conformity assessment and the expression of meaning, and the ISO in the technical barriers to trade (TBT) zich houden aan het principe van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) informatie, please refer to the iso.org/iso/foreword.html.

This document is prepared by Technical Committee ISO/TC 35, Verven en vernissen, Subcommissie SC 9, Algemene testmethoden voor verven en vernissen.

The second edition eliminates and replaces the first edition (ISO 6504-1:183), die technisch is herzien. The main changes from the previous edition are as follows:

A) Updated normative references in Chapter 2;

B) Chapter 3 with terms and definitions added;

C) the restrictions of article 7 are added;

D) Throughout the text, the term “contrast” has been changed to “macht verbergen”;

e) It has been clarified that the reflectivity Rg needs to be measured and the values in the graphs and Table B.1 in Appendix A are only examples of Rg = 0.80.

A list of all parts of the ISO 6504 series zijn te vinden op de ISO-website.

Any feedback or questions on this document should be directed to the user’s national standards body. A full list of these agencies can be found at iso.org/members.html.

ISO 6504-1-2019 “Bepaling van de dekkracht van verven en vernissen – Deel 1: Kubeika-Munk method for white and light paints”

Invoering
ISO 6504-3 [1] specifies a method for determining the hiding power of paint at a fixed spread rate by applying the film to black and white charts and myL, respectievelijk. Dit hangt af van de waarneming dat er een lineair verband bestaat tussen het dekvermogen en het omgekeerde van de filmdikte, tenminste over een beperkt bereik van filmdikte.

Het dekvermogen van een verf wordt doorgaans gedefinieerd als de te bereiken verspreidingssnelheid 98% dekkende kracht. Het vaststellen hiervan via de in ISO gespecificeerde methode 6504-3 [1] Dit zou zeer tijdrovend zijn en veel extrapolatie vergen, die in het algemeen de lineaire grens van de relatie tussen de dekkingsgraad en het spreidingspercentage zouden overschrijden. Als gevolg, deze methode om de verbergkracht te bepalen, waarbij de Kubelka-Munk betrokken is (km) vergelijking die verstrooiings- en absorptiecoëfficiënten relateert aan optische eigenschappen, is ook gestandaardiseerd.

1 Toepassingsgebied
Dit document biedt een methode om de dekkingsgraad van witte of lichte verf te bepalen (de strooisnelheid die moet worden bereikt 98% dekkingsgraad). Geschikt voor drie kleurwaarden Y≥70, dekkende kracht > 80% verf film. Het is niet geschikt voor fluorescerende of metalen coatings.

2 Normatieve referentiedocumenten
Wanneer in de tekst naar de volgende documenten wordt verwezen, een deel of de gehele inhoud ervan vormt de vereisten van dit document. Voor gedateerde referenties, alleen de geciteerde versie is van toepassing. Voor ongedateerde citaten, de nieuwe versie van het citatiedocument (inclusief eventuele herzieningen) is van toepassing.

ISO 1513, Verven en vernissen — Inspectie en voorbereiding van proefmonsters

ISO 2808, Verven en vernissen — Bepaling van de filmdikte

ISO 2811-1, verven en vernissen — Bepaling van de dichtheid — Deel 1: Specifieke zwaartekrachtflesmethode

ISO 3251, Verven, vernissen en kunststoffen – Bepaling van het gehalte aan niet-vluchtige stoffen

ISO 4618, Verven en vernissen – termen en definities

ISO 15528, Verven, vernissen en grondstoffen voor verven en vernissen — Bemonstering

ISO 6504-1-2019 “Bepaling van de dekkracht van verven en vernissen – Deel 1: Kubeika-Munk method for white and light paints”

3 termen en definities
Voor de doeleinden van dit document, de termen en definities gegeven in ISO 4618 en het volgende is van toepassing.

ISO en IEC onderhouden terminologiedatabases voor standaardisatie op de volgende adressen:

– IEC Elektropedie: beschikbaar op electropedia.org/

– ISO online browserplatform: iso.org/obp

3.1 Lichte verf

Coatings met tristimuluswaarden Y en Y 10 groter dan 25 werden gemeten met een spectrofotometer op een zwart-wit substraat

Alleen de standaardinformatiecomponent is openbaar beschikbaar. Om de volledige inhoud te zien, u zult de normen via formele kanalen moeten aanschaffen.