ISO 2493-1-21 st “Oznaczanie wytrzymałości na zginanie papieru i tektury – Część 1: Stały współczynnik ugięcia”

wstęp
ISO (Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna) jest globalnym sojuszem krajowych organów normalizacyjnych (Organy członkowskie ISO). Opracowywanie norm międzynarodowych odbywa się zwykle za pośrednictwem komitetów technicznych ISO. Każda instytucja członkowska zainteresowana tematem, dla którego powołano komitet techniczny, ma prawo być reprezentowana w tym komitecie. W prace te zaangażowane są także międzynarodowe organizacje rządowe i pozarządowe współpracujące z ISO. ISO ściśle współpracuje z Międzynarodową Komisją Elektrotechniczną (IEC) we wszystkich kwestiach normalizacji elektrycznej.

Normy międzynarodowe opracowywane są zgodnie z zasadami podanymi w Części 2 dyrektywy ISO/IEC.

Głównym zadaniem komitetu technicznego jest opracowywanie norm międzynarodowych. Projekt normy międzynarodowej przyjęty przez Komitet Techniczny zostanie rozesłany do organów członkowskich w celu głosowania. Publikacja jako norma międzynarodowa wymaga zgody co najmniej 75% instytucji członkowskich.

Należy pamiętać, że niektóre elementy tego dokumentu mogą podlegać prawom patentowym. ISO nie jest odpowiedzialna za identyfikację któregokolwiek lub wszystkich takich patentów.

ISO 2493-1-21 st “Oznaczanie wytrzymałości na zginanie papieru i tektury – Część 1: Stały współczynnik ugięcia”

ISO 2493-1 został opracowany przez Komitet Techniczny ISO/TC 6, Papier, Deska i celuloza, Podkomisja SC 2, Test Methods and Quality Specifications for paper and board.

The first edition, together with ISO 2493-2, cancelled and replaced the technically revised ISO 2493:1992. In the revised version, ISO 2493:1992 is divided into two parts due to different measurement principles. Ta część ISO 2493 describes the constant deflection rate, i ISO 2493-2 describes the Taber type tester. If required, the part can also use a smaller bending length and a lower bending Angle. Added optional calculations in index form. A precise note has been added to the informative annex A.

ISO 2493 składa się z następujących części, under the general heading Paper and boardDetermination of bending resistance:

– Część 1: Stały współczynnik ugięcia

– Część 2: Tabor type tester

wprowadzić
W ISO 2493:1992, two principles for determining bending resistance are incorporated into the same standard, although the two principles are very different.

One principle involves deflecting the same number of specimens with relative surfaces in the deflection direction; Ta część ISO 2493 describes this principle.

Another principle uses a Taber-type tester, where the specimen is inserted and deflected to the top, and then deflected in the opposite direction without changing the specimen. This principle is described in ISO 2493-2. This method is based on TAPPI test method T 489 om-04[4].

ISO 2493-1-21 st “Oznaczanie wytrzymałości na zginanie papieru i tektury – Część 1: Stały współczynnik ugięcia”

1 Zakres
Ta część ISO 2493 specifies procedures based on the two-point loading principle for determining the flexural resistance of paper and paperboard.

Notatka 1 Zobacz ISO 5628[1] for a detailed explanation of the two-point loading principle.

Ta część ISO 2493 applies to the measurement of bending resistance in the range of 20 mN to 10 000 mN. It is not suitable for corrugated cardboard, but can be applied to components of such boards.

The bending Angle is 15° and the bending length is 50 mm.

For samples where the bending resistance is too low to measure a bending length of 50 mm, a shorter bending length of 10 mm can be used.

Important noteResults obtained using different bending lengths will not be comparable.

Do płytki drukowanej, która wygina się pod kątem 15° i ma tendencję do trwałego odkształcania, możesz użyć kąta półgiętego, to jest, 7,5 °.

Notatka 2 The TABER type tester and the tester using the constant deflection principle do not give comparable results. ISO 2493:1992 is therefore divided into two parts.

ISO 2493-1-21 st “Oznaczanie wytrzymałości na zginanie papieru i tektury – Część 1: Stały współczynnik ugięcia”

2 Odniesienia normatywne
Poniższe pliki referencyjne są trudne lub niekompletne do wykorzystania w tym dokumencie. Dla przestarzałych odniesień, obowiązuje wyłącznie wersja cytowana. Dla niedatowanych odniesień, nowa wersja odniesienia (włączając wszelkie poprawki) ma zastosowanie.

ISO 186, Papier i tektura – pobieranie próbek w celu określenia średniej jakości

ISO 187, Papier, deska i miazga – Standardowe atmosfery do kondycjonowania i testowania oraz procedury monitorowania atmosfer i kondycjonowania próbek

ISO 536, papier i tektura – Oznaczanie masy gramowej

3 warunki i definicje
Na potrzeby niniejszego dokumentu, zastosowanie mają następujące terminy i definicje.

3.1 Bending force

The force required for a rectangular specimen with a bent end clamped, measured under the conditions specified in this part of ISO 2493

ISO 2493-1-21 st “Oznaczanie wytrzymałości na zginanie papieru i tektury – Część 1: Stały współczynnik ugięcia”

3.2 Odporność na zginanie

The average of all valid readings of the measured bending force (3.1) calculated in accordance with the provisions of this part of ISO 2493

Notatka 1: Flexure is expressed in Newtons or millinewtons.

3.3 Długość gięcia

Odległość promieniowa pomiędzy uchwytem a miejscem przyłożenia siły do ​​badanej próbki jest stała

Notatka 1: See l in Figure 1.

3.4 Kąt zgięcia

The Angle at which the fixture rotates when it moves from its initial position to the position where bending resistance is measured

ISO 2493-1-21 st “Oznaczanie wytrzymałości na zginanie papieru i tektury – Część 1: Stały współczynnik ugięcia”

3.5 Free Length

The total length of the specimen protruding from the fixture

Notatka 1: See L in Figure 1.

3.6 flexural index

Bending resistance divided by gram weight to the third power

Tylko standardowa sekcja informacyjna jest publiczna. Aby zobaczyć pełną treść, musisz kupić standard za pośrednictwem oficjalnych kanałów.

Podziel się tym postem