Przedmowa
ISO (Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna) jest globalnym sojuszem krajowych organów normalizacyjnych (Organy członkowskie ISO). Opracowywanie norm międzynarodowych odbywa się zwykle za pośrednictwem komitetów technicznych ISO. Każda instytucja członkowska zainteresowana tematem, dla którego powołano komitet techniczny, ma prawo być reprezentowana w komitecie. W prace te zaangażowane są także rządowe i pozarządowe organizacje międzynarodowe współpracujące z organizacjami normalizacyjnymi. ISO ściśle współpracuje z Międzynarodową Komisją Elektrotechniczną (IEC) we wszystkich kwestiach normalizacji elektrycznej.

Procedury stosowane przy opracowywaniu tego dokumentu, a także te wykorzystywane do dalszej konserwacji opisano w części 1 dyrektywy ISO/IEC. W szczególności, należy zwrócić uwagę na różne kryteria zatwierdzania wymagane dla różnych typów dokumentów ISO. Niniejszy dokument został sporządzony zgodnie z zasadami redakcyjnymi zawartymi w ust 2 dyrektywy ISO/IEC (zobacz iso.org/directives).

ISO 2813-2014 “Farby i lakiery – Oznaczanie połysku zwierciadeł niemetalicznych powłok malarskich pod kątem 20°,60° i 85°”

Należy pamiętać, że niektóre treści tego dokumentu mogą podlegać prawom patentowym. ISO nie jest odpowiedzialna za identyfikację jakichkolwiek lub wszystkich takich praw patentowych. Szczegóły wszelkich praw patentowych zidentyfikowanych podczas przygotowywania dokumentu będą zawarte we wstępie i/lub na liście zastrzeżeń patentowych otrzymanej przez ISO (zobacz iso.org/patents).

Wszelkie nazwy handlowe użyte w tym dokumencie służą celom informacyjnym dla wygody użytkownika i nie stanowią poparcia.

Opis znaczenia terminów i wyrażeń specyficznych dla ISO związanych z oceną zgodności, oraz informacje na temat zgodności ISO z zasadami WTO zawartymi w dokumencie Bariery techniczne w handlu (Do ustalenia), prosimy zapoznać się z poniższym adresem URL: Wstęp – Dodatkowa informacja.

Komitetem odpowiedzialnym za ten dokument jest ISO/TC 35, Farby i lakiery, Podkomisja SC 9, Ogólne metody badań farb i lakierów.

Wydanie czwarte unieważnia i zastępuje technicznie zmienione wydanie trzecie (ISO 2813:1994). Zawiera także ISO 2813:1994 / Kor.1:1997 poprawka techniczna.

Najważniejsze zmiany techniczne to:

A) Tytuł został zmieniony;

B) Zakres został rozszerzony o pomiar połysku powłok metalicznych;

C) Termin “lustrzany połysk” został zastąpiony przez “połysk”;

D) Wartość połysku wyrażana jest w jednostce połysku (GU);

mi) Dodano nowy załącznik dotyczący możliwych źródeł błędów (Załącznik A);

F) Dodano nowy załącznik dotyczący wzorców kalibracji (Załącznik B);

G) Nowy załącznik (Załącznik C) dodano przy obliczaniu połysku głównych wzorców odniesienia;

H) Dodano nowy załącznik dotyczący szczegółów precyzyjnych (Załącznik D);

I) Dane dotyczące precyzji są wynikiem szeroko zakrojonych testów międzylaboratoryjnych.

1 Zakres
Ta międzynarodowa norma określa metodę określania połysku powłoki przy użyciu trzech geometrii 20°, 60° lub 85°. Metoda ta jest odpowiednia do pomiaru połysku powłok nieteksturowych na podłożach płaskich i nieprzezroczystych.

Należy pamiętać, że porównawcze pomiary połysku można przeprowadzić na próbkach innych niż opisane powyżej. Jednakże, nie ma gwarancji, że uzyskane wartości połysku odpowiadają wizualnej percepcji połysku (patrz Dodatek A).

ISO 2813-2014 “Farby i lakiery – Oznaczanie połysku zwierciadeł niemetalicznych powłok malarskich pod kątem 20°,60° i 85°”

2 Odniesienia normatywne
Poniższe dokumenty są w całości lub w części przywoływane normatywnie w tym dokumencie i są wymagane do ich stosowania. Dla przestarzałych odniesień, obowiązuje wyłącznie wersja cytowana. Dla niedatowanych odniesień, nowa wersja odniesienia (włączając wszelkie poprawki) ma zastosowanie.

ISO 1514, Farby i lakiery — Przetestuj standardowy panel

ISO 2808, Farby i lakiery — Oznaczanie grubości folii

ISO 4618:2014, Farby i lakiery. Warunki i definicje

3 warunki i definicje
Na potrzeby niniejszego dokumentu, terminy i definicje podane w ISO 4618 i poniższe artykuły mają zastosowanie.

3.1 Połysk

Właściwości optyczne powierzchni, charakteryzuje się zdolnością do odbijania światła od lustrzanej powierzchni

Notatka 1: Przykłady połysku obejmują wysoki połysk, połysk, jedwabisty połysk, półpołysk, satyna, matowy i martwy mat.

[Źródło: ISO 4618:2014, 2.132]

ISO 2813-2014 “Farby i lakiery – Oznaczanie połysku zwierciadeł niemetalicznych powłok malarskich pod kątem 20°,60° i 85°”

3.2 Geometria

Zidentyfikuj pomiar połysku przy użyciu określonego kąta i określonej apertury

3.3 Wartość połysku

Dla określonego kąta odbicia i określonego kąta apertury źródła światła i akceptora, strumień światła odbity od próbki mnoży się przez stosunek strumienia światła powierzchni szkła o współczynniku załamania światła 1,567 w kierunku zwierciadlanym do strumienia światła o współczynniku załamania światła 587,6 nm w kierunku zwierciadlanym

Notatka 1: Wartość połysku wyrażana jest w jednostkach połysku (GU). Wartości połysku nie mogą być interpretowane i wyrażane jako “% odbicie”.

Notatka 2: Wartości połysku zmierzone na powłokach wyrażono w zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej (żadnych miejsc po przecinku).

Uwaga 3: Aby zdefiniować połysk, polerowane czarne szkło o współczynniku załamania światła 587,6 przy długości fali 1,567 nm przypisano wartości dla 100°, 60°, i geometrię 85°.

Notatka 4: Powierzchnia szklana o współczynniku odbicia wynoszącym 1,567 przy długości fali 546,1 nm (centralna długość fali widmowej funkcji skuteczności świetlnej) może być użyte.

Notatka 5: Na wartość połysku mają wpływ właściwości powierzchni, takie jak szorstkość, tekstura, struktura próbki.

Tylko standardowy element informacyjny jest publicznie dostępny. Aby zobaczyć pełną treść, będziesz musiał kupić standardy za pośrednictwem formalnych kanałów.